ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

   Γεωργία Κρόκου, η ψυχολόγος του Γυμνασίου μας

                 

             από τις μαθήτριες Ναταλία Καλογιάννη, Γεωργία Μπεληγιάννη, Μαίρη Σταυράκη, Κων/να Καραχρήστου

   Η συνέντευξη που μας παραχώρησε η κα Κρόκου έγινε με αφορμή την παρουσία της στο σχολείο μας σε εβδομαδιαία βάση. 

 Κίνητρό μας ήταν να λύσουμε απορίες και προβληματισμούς, να μας συμβουλέψει, καθώς επίσης να ενημερώσουμε τους συμμαθητές μας πως θα είναι στη διάθεση τους, όποτε χρειάζονται τη βοήθεια της.

Ναταλία: Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με το επάγγελμα του ψυχολόγου; 

Από τότε που πήγαινα εγώ στο σχολείο, είχα αναπτύξει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την παρατήρηση και την ερμηνεία της συμπεριφοράς των ανθρώπων. 

Επιπλέον, στην Α Λυκείου έτυχε να παρακολουθήσω το μάθημα επιλογής «Γενική Ψυχολογία». Αυτό λειτούργησε ως έναυσμα για να ανακαλύψω πως το αντικείμενο που με ενδιαφέρει να σπουδάσω είναι η ψυχολογία.

Κων/να : Τι θα λέγατε σε κάποιον που διστάζει να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία;

Προκειμένου κάποιο άτομο να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να το θέλει ο ίδιος/η ίδια και το αίτημα να προέρχεται αποκλειστικά από εκείνον/η, και όχι από μία τρίτη πηγή (π.χ. επειδή ένα οικείο του πρόσωπο τον συμβούλεψε να κλείσει ραντεβού με έναν ψυχολόγο). Επομένως, αν κάποιο άτομο διστάζει να απευθυνθεί σε έναν/μία ψυχολόγο, αυτό σημαίνει πως στην παρούσα φάση δε νιώθει έτοιμος/η να εμπλακεί σε μία ψυχοθεραπευτική σχέση, άρα δεν είναι δεοντολογικά σωστό να δεχθεί πίεση ώστε να αλλάξει γνώμη.

Συζήτηση των συντακτών για τις ερωτήσεις 

  Μαίρη: Από την εμπειρία σας,  έχετε να δώσετε κάποια συμβουλή σε έναν νέο απόφοιτο της ψυχολογίας;

 Αν και έχω αρχίσει να εξασκώ το επάγγελμα της ψυχολόγου μόλις τα τελευταία τρία χρόνια, θα συμβούλευα τους νέους απόφοιτους, πέρα από το βασικό τους πτυχίο, να εξειδικευτούν σε κάποια σχολή ψυχοθεραπείας, έτσι ώστε να είναι πλήρως καταρτισμένοι κατά την άσκηση του κλινικού έργου τους. Επιπλέον, θα ήθελα να τονίσω πως το επάγγελμα μας ενέχει δυσκολίες και πως το κίνητρο μας για να συνεχίσουμε πρέπει να είναι εσωτερικό, π.χ. το ενδιαφέρον μας για το συνάνθρωπο και η ηθική ανταμοιβή για όσα προσφέρουμε και όχι να σχετίζεται αποκλειστικά με εξωγενή οφέλη.

Γεωργία: Ποιο είναι το βασικό έργο ενός σχολικού ψυχολόγου; Πως μπορεί ένας ψυχολόγος να αλλάξει το σχολείο προς το καλύτερο;

Ο ρόλος του ψυχολόγου είναι πολύπλευρος και αφορά σε ένα εύρος ψυχολογικών-συμβουλευτικών υπηρεσιών. Οι σχολικοί ψυχολόγοι εργάζονται με μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς. Σε ό,τι αφορά τους μαθητές, στόχο αποτελεί η ενίσχυση των συναισθηματικών και κοινωνικών τους δεξιοτήτων και η βελτίωση της μαθησιακής τους πορείας. Η εργασία με τους εκπαιδευτικούς προσβλέπει στην υποστήριξη του έργου τους με τους μαθητές.

Τέλος, η εργασία του ψυχολόγου στο σχολείο συνολικά έχει στόχο να συμβάλλει στη βελτίωση του σχολικού κλίματος και την ενθάρρυνση σχέσεων συνεργασίας και ουσιαστικής επικοινωνίας στη σχολική κοινότητα μεταξύ καθηγητών, μαθητών και των οικογενειών τους.

Μαίρη: Ο σχολικός ψυχολόγος τι διαφορετικό έχει σε σχέση με έναν απλό ψυχολόγο ως προς τις σπουδές ή προς οποιοδήποτε άλλο τομέα;

Ο/Η σχολικός/-η ψυχολόγος, πέρα απ' το πτυχίο ψυχολογίας και την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, καλό θα ήταν να έχει προχωρήσει τις σπουδές του/της σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Η απόκτηση ενός μεταπτυχιακού διπλώματος στη Σχολική Ψυχολογία ή στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση θεωρώ πως θα του φανεί χρήσιμο, έτσι ώστε να έχει την ανάλογη κατάρτιση και να μπορεί να ανταπεξέλθει στο πολυδιάστατο ρόλο του στο σχολικό περιβάλλον. Επιπλέον, πρέπει διαρκώς να παρακολουθεί επιμορφωτικά σεμινάρια και να μελετά επιστημονικά άρθρα, ώστε να επικαιροποιεί τις γνώσεις του σε διάφορα γνωστικά πεδία.

Γεωργία: Τι έχετε παρατηρήσει ότι απασχολεί περισσότερο τα παιδιά στην ηλικία μας;

Αναμφισβήτητα, η περίοδος της εφηβείας είναι ένα κρίσιμο αναπτυξιακό στάδιο, καθώς οι έφηβοι βιώνουν ραγδαίες αλλαγές σε οργανικό και ψυχολογικό επίπεδο. Κάποια από τα ζητήματα που τους απασχολούν είναι οι σχέσεις τους με τους συνομήλικους και γενικότερα τις παρέες ομοτίμων, παράλληλα με την αυξανόμενη τάση τους να αυτονομηθούν από την οικογένεια τους και να δομήσουν τη δική τους προσωπική ταυτότητα. Οι έφηβοι σταδιακά αναπτύσσουν τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους και αυτά πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν τόσο από την οικογένεια όσο και από το σχολείο.

Ναταλία: Κατά την περίοδο της εφηβικής ηλικίας η ψυχολογία των παιδιών είναι απρόβλεπτη. Ποιος πιστεύετε είναι ο ιδανικός τρόπος για να διαχειριστούν οι έφηβοι τα συναισθήματα τους έτσι ώστε να αποφύγουν ανεπιθύμητες καταστάσεις;

Είναι πολύ λογικό οι έφηβοι σε ορισμένες περιπτώσεις να διακατέχονται από αισθήματα οργής και ματαίωσης, καθώς νιώθουν πως οι επιθυμίες τους και τα προβλήματα τους δεν εισακούονται. Θεωρώ πως πρέπει να φερόμαστε στους εφήβους με κατανόηση και να είμαστε καλοί ακροατές. Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί καλό θα ήταν να αναπτύξουν τη δεξιότητα της ενσυναίσθησης (empathy), έτσι ώστε να μπορέσουν έστω και για λίγο να εισχωρήσουν στον ψυχικό κόσμο των παιδιών και να δουν τον κόσμο με τα δικά τους μάτια.

Κων/να: Στην σημερινή εποχή οι άνθρωποι χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη περισσότερο απ’ ό,τι σε παλαιότερες εποχές; Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;

Στην σημερινή εποχή, οι άνθρωποι βιώνουν πολλές προκλήσεις στην καθημερινότητά τους, οι οποίες πολύ συχνά σχετίζονται με το κοινωνικο-οικονομικό συγκείμενο της κάθε κοινωνίας. Η πολυετής οικονομική κρίση, η αποξένωση στα μεγάλα αστικά κέντρα, η μη συνετή χρήση των Νέων Τεχνολογιών, και, τα τελευταία δύο χρόνια, η πανδημία του Covid-19, έχουν επιφέρει δυσμενείς επιπτώσεις σε διάφορους τομείς της ζωής μας. Επομένως, πολλοί άνθρωποι αναζητούν για αυτούς τους λόγους ψυχολογική υποστήριξη. Επιπλέον, πολλοί γονείς αναζητούν βοήθεια από ειδικούς ψυχικής υγείας, στην περίπτωση που τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες ή έχουν γενικότερα ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.